A Capela do Carme de O Casal, situada na parroquia de Santa Marta de Babío (Bergondo, A Coruña), é un exemplo destacado da arquitectura relixiosa popular galega. Coa súa estrutura rectangular e elementos tradicionais, esta ermida destaca pola súa sinxeleza construtiva e harmonía coa paisaxe rural. A súa fachada pentagonal, a espadana de dous corpos e o emprego de materiais locais como a tella curva confírenlle un carácter propio, representativo da relixiosidade.
A capela presenta unha planta rectangular cunha única nave, acompañada dun pequeno engadido no muro oriental que funciona como sancristía. Os muros, de carga e revocados, están pintados de branco, contrastando coa cantería vista que enmarca os ocos e a espadana. A cuberta, a dúas augas, está feita con tella curva tradicional, un elemento típico da construción galega.
Fachada Principal
A fachada segue un deseño pentagonal sinxelo, organizada verticalmente:
- Porta de acceso alintelada, sen decoración salientable, mantendo unha estética funcional.
- Xanela rectangular situada sobre a porta, permitindo a entrada de luz natural.
- Espadana de dous corpos:
- O primeiro corpo ten un arco de medio punto que alberga a campá, sustentado por piares de cantería.
- O segundo corpo remata cun frontón piramidal, cun oco circular central e unha cruz de forxa no cumio, engadindo un toque de verticalidade ao conxunto.
Aínda que non hai datos precisos sobre a súa fundación, a capela forma parte do patrimonio relixioso de Bergondo e está situada fronte ao Pazo do Casal, o que suxire unha relación histórica coa propiedade señorial da zona. Como moitas ermidas rurais, a súa función ía máis aló do culto, servindo tamén como punto de referencia comunitario.
Hoxe, a Capela do Carme mantén a súa estrutura orixinal, aínda que non se mencionan intervencións recentes. A súa localización nun entorno rural, xunto ao pazo, fai dela un elemento patrimonial digno de preservación, aínda que non está entre os máis promocionados turisticamente.
